வாசிப்பு – 2024
எத்தனை முறை வாசித்தாலும் "நல்ல கவிதைகள் ஒவ்வொரு முறையும் நமக்குத் தருவதற்கென்று புதிதாக ஒன்றைத் தனக்குள் வைத்திருக்கும்" என்ற என் நம்பிக்கை மேலும் வலுபெற்றது.
சில சொற்கள்
கவிதைகளை மொழிபெயர்க்கையில் மொழிக்குள் விளையாடும் ஒரு குதூகலம் கிடைக்கிறது.
புத்தம் வீடு – ஹெப்ஸிபா ஜேசுதாசன்
குலப்பெருமையையும், குடும்ப மானத்தையும் சுமந்துகொண்டு வீட்டிற்குள் மூச்சு முட்ட அடைந்து கிடக்கும் லிஸிக்கு வந்த உணர்வு உண்மையில் காதல்தானா?
வெற்றி – சிறுகதை, ஜெயமோகன்
களமும் கதாப்பாத்திரங்களும் கச்சிதமாக உருவாக்கப்பட்டு சிறுகதைக்கான ஒரு மையமுடிச்சு, அதனை மேலும் விரிவாக்கி ஆழ்ந்து முடிவை நோக்கி நகர்கிறது இச்சிறுகதை.
காகிதப் பறவைகள் – சிறுகதை, எஸ் ராமகிருஷ்ணன்
நிஜப்பறவைகள் மனுஷங்களைப் பார்த்தா பயப்படும். சப்தம் போடும். எனக்குப் பயப்படுற பறவையைப் பிடிக்காது
எப்படிச் சொல்வது முதல் காதலை? – சிறுகதை, கெளதம சித்தார்த்தன்
ஒரு சமூகத்தின் ஐதீகத்தைச் சொல்லி அதன் வரலாற்றை மாற்றப் போகிறாள் மலாலா என்ற அறிமுகமே கதை நகரும் திசைக்கு கோடிகாட்டிவிடுகிறது. அவளுக்குள் சுடராடும் பெருங்கனலுக்கான தீனியாக வேட்டை வலம். மலாலா என்பதுவே வெளிப்படையான குறியீட்டுப் பெயர்தான்.
இசைப் பயிற்சி – சிறுகதை, தி ஜானகிராமன்
திஜாவின் எழுத்துகளில் பிரவாகமெடுத்து ஓடும் இசை இயற்கையின் எழிலோடு ஒன்றியதாக இருக்கும்.
ஆழி – சிறுகதை, ஜெயமோகன்
அந்தந்த அசைவுகளுக்கு ஏற்றபடி அதன் போக்கில் நம்மை ஒப்படைத்துவிடுவது மட்டுமே நமக்கு முன்னிருக்கும் ஒரே சாத்தியம்.
வெக்கை – பூமணி
தோற்கடிக்கப்பட்ட அல்லது துரோகமிழைக்கப்பட்ட மனிதனாகத் தன்னைக் கருதிக்கொள்ளும் வாய்ப்பை வாழ்க்கை ஒரு முறையேனும் நமக்கு வழங்கிவிடுகிறது.